روانشناسي كودك

تربيت كودك يك ساله،  روانشناسي كودك يك ساله تا ۲۲ ماهگي، لجبازي كودك يك ساله، بازي با كودك يك ساله،  همزمان با افزايش سن  كودك به قدري سريع رشد مي كند كه به سختي متوجه تغييرات وي مي شويد.
تماشاي رشد و پرورش كودك و نيز  ديدن اينكه شخصيت كودك در حال پديدار شدن است بسيار دلچسب است و اين كه شما بخواهيد در اين روند به او كمك كنيد بسيار طبيعي است، اين مقاله با ذكر نكات روانشناسي كودك يك ساله به شما كمك مي كند.
ولي آيا مي دانيد كودك اكنون بايد قادر به انجام چه كارهايي باشد و شما چگونه مي توانيد به او كمك كنيد؟
روانشناسي كودك يك ساله تا ۲۲ ماهگيدر واقع قبل از اينكه كودك اولين كلمه را بگويد، با استفاده از لبخند، نگاه كردن، حركات و صداها مكالمه با شما را شروع كرده است.
كودكان به ميزان متفاوتي رشد مي كنند، اما اغلب قادرند امور مشخصي را در سني مشخص انجام دهند.
در ادامه اين مقاله برخي نقاط عطف رشدي آورده شده اند. به ياد داشته باشيد كه اين فقط يك راهنما مي باشد.
اگر هر گونه سوالي در مورد رشد كودك خود داريد، از متخصص كودك خود بپرسيد.
مخصوصا در زماني كه يك تاخير رشدي وجود دارد مداخله اوليه مي تواند يك تفاوت اساسي را ايجاد كند.
توانايي كودك يك ساله ني ني سايتبه دنبال منبع صدا بروند و مي توانند تشخيص دهند صدا از كجا مي آيد.زماني كه صدايشان مي زنيد به شما پاسخ دهند.زماني كه به جايي اشاره مي كنيد و مي گوييد “اينو ببين ….” نگاه مي كنند.سخن نامفهوم با تن خاص دارند (وقتي در قالب جمله صحبت مي كنند، صدا كوتاه و بلند مي شود).زماني كه با آنها صحبت مي كنيد صبر مي كنند و به آنچه مي گوييد توجه كرده حتي سعي مي كنند با كلام نامفهوم خود پاسخ دهند.ماما براي اشاره به مادر و بابا را براي اشاره به پدر استفاده مي كنند.حداقل يك كلمه را مي توانند بگويند.به اشيايي كه مي خواهند اما در دسترس ان ها نيست اشاره كرده و با صدا اشاره ميگويند كه مي خواهند.رشد عاطفي و اجتماعيكودك نوپا شما اكنون مي فهمد كه او فردي كاملا جدا از شما است. اين ممكن است به اين معني باشد كه آن ها نگران هستند كه ترك شوند.اكنون كودك شما مي داند كه يك فرد مستقل است، آن ها شروع به درك اين موضوع كرده اند كه مي توانند “مالك” چيزها باشند.اگرچه آنها احتمالاً كلمات زيادي را مي دانند، اما در اين سن هنوز نمي توانند مفاهيم انتزاعي را درك كنند.پدر و مادر يك كودك ۱۸ ماهه ممكن است از نظر جسمي و روحي سخته و عصبي باند.كودك نوپا كنجكاو و پرانرژي خواهد بود، اما هنوز به توجه بزرگسالان نياز دارد، و شما براي اطمينان خاطر او بايد حضور داشته باشيد.روانشناسي كودك يك ساله از بازي با بزرگسال لذت مي برند و عاشق بازي هاي تكراري هستند.علاوه بر اين آن ها به كودكان ديگر علاقه نشان مي دهند اما معمولا به تنهايي بازي مي كنند. از آن ها انتظار نداشته باشيد وسايل خود را به اشتراك بگذارد. در اين سن، كودكان نوپا اشتراك گذاري را درك نمي كنند.كودك نوپا از اعمال و بازي ها تقليد مي كند، مانند صحبت كردن با تلفن اسباب بازي.آن ها ممكن است در لباس پوشيدن همكاري بيشتري داشته باشند زيرا مي خواهند از بزرگسالان تقليد كنند.با اين حال، از آنجايي كه كودك نوپاي شما مي‌خواهد «كار را درست انجام دهد»، اگر نتواند آن را انجام دهد، نااميد مي شود.كودك نوپاي شما به تدريج در تغذيه خود بهتر مي شود، اما ممكن است در مورد آنچه مي خورد، انتخابي باشد.رشد فيزيكي| قد و وزن كودك يك سالهافزايش سريع حركت كودك نوپاي شما به اين معني است كه احتمالاً مجبور خواهيد بود خانه خود را دوباره سازماندهي كنيد.
در پانزده ماهگي، دختر به طور متوسط ​​حدود ۲۳ پوند (۱۰.۵ كيلوگرم) وزن و تقريباً ۳۰.۵ اينچ (۷۷ سانتي متر) قد دارد. وزن پسر متوسط ​​حدود ۲۴.۵ پوند (۱۱ كيلوگرم) و قد ۳۱ اينچ (۷۸ سانتي متر) است .
سعي كنيد استفاده از كلمات منفي مانند “نه” و “نبايد” را محدود كنيد، زيرا آن ها تأثير قدرتمندي بر ديدگاه كودك نوپاي شما نسبت به خود و جهان خواهند داشت. شما مي خواهيد تصويري مثبت از دنيايي ترسيم كنيد كه در آن بسياري از چيزها ممكن است،زماني كه نياز داريد رفتار آن ها را هدايت كنيد، سعي كنيد جايگزين هايي را پيشنهاد كنيد و خطرات را تا جايي كه مي توانيد ساده تر توضيح دهيد.رشد زبان و گفتاردر حالي كه تعداد كلماتي كه آن ها مي دانند در طول اين سال در حال افزايش است، آن ها بسيار نااميد خواهند شد زيرا نمي توانند آنقدر كه مي خواهند صحبت كنند.با آن ها زياد صحبت كنيد و چيزهايي را كه با هم مي بينيد به زبان ساده توصيف كنيد، مانند «به اتوبوس بزرگ نگاه كنيد».گفتار كودك نوپا شما از حدود ۵ تا ۲۰ كلمه در ۱۸ ماهگي به ۱۵۰ تا ۳۰۰ كلمه در ۲ سال افزايش مي يابد. آن ها مي توانند حتي كلمات بيشتري را درك كنند.تا ۲ سالگي، كودك نوپاي شما مي‌تواند بيشتر خواسته‌هايش را با كلماتي مانند «بيرون»، «شير» يا «بيسكويت» به شما بگويد، حتي اگر هميشه آن ها را به درستي نگويد.روانشناسي كودك يك ساله نشان مي دهد كه، جملات كودك نوپاي شما به مرور طولاني تر و دقيق تر مي شود.

روانشناسي كودك يك ساله 
روانشناسي كودك يك ساله تا دو سالدستورات ساده را دنبال كنند، اول بايد جملات به همراه حركات بدن باشند، بعد از آن كلمات دستوري را به تنهايي مي فهمند.زماني كه از آنها بخواهيد، اشيا را از اتاق ديگر مي آورند.اشاره به اندام هاي بدن، زماني كه آنها را اسم مي بريد.به رويداد ها و يا اشياي جالب اشاره مي كنند تا شما هم به آنها نگاه كنيد.اشيا يا چيزهايي كه به نظرشان جالب مي آيند نزد شما مي آورند تا شما هم ببينيد.به اشيا اشاره مي كنند تا شما نام آنها را بگوييد.اسم تصاوير يا اشيايي را كه به آنها نشان مي دهيد مي گويند.

منبع:كانون مشاوران ايران-روانشناسي كودك يك ساله تا ۲۲ ماهگي

آنچه بايد در مورد روانشناسي كودك دو تا سه ساله خود بدانيد: (راهنماي دو تا سه سالگي)
يكي از بزرگترين لذت ها براي پدر و مادر تماشاي يادگيري وترقي كودكشان است. ولي آيا مي دانيد به كدام سمت مي رود و چه نقاط عطف رشدي دارد؟ آيا مي دانيد براي كمك به كسب اعتماد به نفس از توانمندي هايش جهت رفتن به مرحله بعدي زندگي چه كاري از شما ساخته است؟
در سه سالگي، كودك نسبت به چند ماه قبل تحرك و بي پروايي بيشتري دارد. هنگام دويدن و راه رفتن كنترل بيشتري بر مسير حركتش دارد. و ممكن است بتواند روي انگشت يك پا راه برود و يا لي لي كند. او مي تواند در هر گام به كمك يك پا از راه پله بالا برود و حتي ممكن است چنان به خود مطمئن باشد كه بتواند بدون گرفتن جايي از راه پله استفاده كند. اغلب اوقات او مي تواند توپ را از پايين به بالا پرتاب كند و يك توپ بزرگ را در بين دست هاي كشيده اش نگه دارد. كودك مي تواند توپ را به سمت جلو شوت كند.
شما مي توانيد با دادن فرصت بازي در فضاي باز مثل پارك و يا زمين بازي صاف و بي خطر به كودكتان كمك كنيد تا مهارت هايش به شكل كامل پرورش يابد.
مهارت هاي حركتي ظريف كودك نيز كم كم پيشرفت مي كند. در سه سالگي كودك بايد اين توانايي را داشته باشد كه غذايش را با قاشق بخورد بدون اينكه غذا بريزد و نيز بايد بتواند دست هايش را خودش بشويد و خشك كند و لباس هايش را به تنهايي و تنها با كمي كمك از جانب شما بپوشد.
مهارت هاي بازي و فيزيكي در كودك دو سالهكودك مي تواند مداد شمعي را به شكل صحيح تر و محكم در دستانش نگه دارد و آنچه كه ترسيم مي كند نسبت به قبل قابل تشخيص تر است. او مي تواند از تيزي اسباب بازي‌هايش براي بريدن اشيا استفاده كند.
هر چيزي كه اين فرصت را در اختيار كودك بگذارد تا مهارت هايش را تقويت وتمرين كند بسيار با ارزش است. وقتي كاغذ و مدادشمعي و مداد دراختيار كودك قرار مي دهيد موجب تقويت چالاكي كودك مي شويد كه اين چالاكي هنگامي كه او مي خواهد مهارت نوشتن را بياموزد به او كمك مي كند.
با اينكه براي نوشتن به كودك كاغذ داده ايد ممكن است نوشتن بر روي ديوار ها برايش جذاب تر از صفحه كاغذ باشد.
اكنون نوبت شماست كه شرايطي فراهم كنيد و مشوق كودكتان باشيد تا استفلال بيشتري كسب كند. اجازه دادن به كودك براي تنهايي غذا خوردن و لباس پوشيدن، حتي اگر زمان زيادي از شما بگيرد عامل كمك كننده مهمي است چون فرصت زيادي تا  قبل از اينكه او مدرسه را شروع كند وجود ندارد.
در اين سن، مهارت سخن گفتن و تفكر در كودك به سرعت پيشرفت مي كند. او مي تواند تعدادي از رنگ ها را بر هم منطبق كند و نيز نام برخي از آنها را بداند. او داستان را دوست دارد و اكنون همان زمانيست كه ممكن است مجبور شويد يك داستان را بارها براي كودك بخوانيد. دايره لغات او هر روز وسيع تر مي شود، با اينكه ممكن است از خيلي از اين لغات جديدي كه ياد گرفته  استفاده نكند.
تلاش كودك براي مهارت كلاميگفتگو با كودك بسيار مهم است زيرا به او كمك مي كند چيز هايي مثل ساختارجمله، ضمير و زمان ها را يادبگيرد.
وقتي كودك تلاش مي كند مهارت هاي كلامي كه تازه كسب كرده است را تمرين كند حتما به او گوش دهيد.
در اين سن روش بازي كردن كودك مدام در حال تغيير است. زمانيكه در حال تمرين بر روي مهارت حل مساله، مهارت كلامي و خلاقيت است، داراي قوه تخيل بيشتري است و در اين هنگام داستان هايي كه به زبان مي آورد بيشتر بر مبناي داستان كتاب هايي است كه خوانده و يا برنامه هاي تلويزيوني است كه ديده است.

اگر تا به حال چنين كاري انجام نداده ايد بايد بدانيد اكنون بهترين زمان است تا كودك را با مهارت در آوردن لباس و نيز فعاليت هاي ابتكاري مثل خميربازي، آب و شن و رنگ آميزي يا پخت و پز آشنا كنيد.
كارهايي كه كودكتان انجام مي دهد شايد چندان احساس خاصي را در شما بر انگيخته نكند ولي اين كارها به عنوان يك خروجي مهم براي اوست كه ايده هاي دروني اش را به شكل عيني و واقعي تبديل مي كند.
واجب است  كودك فرصت بازي با ساير بچه ها را داشته باشد تا بتواند مهارت هاي اجتماعي را در خود تقويت كند. اين مهارت ها اورا توانمند مي كند تا براي قرار گرفتن در محيط مدزسه آماده شود. سه سالگي بهترين زمان براي ايجاد بستري مناسب جهت كسب مهارت هاي اجتماعي، شناختي و فيزيكي است كه او هنگام شروع مدرسه به آنها نياز دارد.
كسب اين مهارت ها تنها براي زنده ماندن كودك نيست، بلكه اين مهارت ها موجب پيشرفت كودك در محيط آموزشي رسمي مي شود ونقش شما در اين زمينه بسيار مهم و حياتي است.

منبع:كانون مشاوران ايران-روانشناسي كودك دو تا سه ساله

دانستني هاي ضروري روانشناسي كودك در اين مقاله آورده شده است.
يكي از مهم ترين مباحث قابل توجه براي ان هايي كه داراي فرزند هستند، روانشناسي كودك است.
اين حيطه از علم روانشناسي، موضوعات بسيار مهم و گسترده اي را در بر مي گيرد كه با جزيي ترين رفتارهاي كودكان درآميخته است و كيفيت زندگي كنوني كودك و اطرافيانش را تحت تاثير قرار مي دهد.
روانشناسي كودك بر رشد فيزيكي،احساسي و رشد اجتماعي كودكان متمركز است و تلاش مي كند تا با توضيح فرايند صحيح رشدي كودكان، پاي ههاي اساسي شخصيت را به درستي بنا كند.
ابزارهاي سنجش و اندازه گيري در روانشناسي كودكانممكن است هدف شما از مراجعه به روانشناس يا مشاور كودك آن باشد كه توانايي هاي ذهني، اجتماعي و يا عاطفي كودك تان را بسنجيد.
بنابراين آشنايي كلي با آزمون هاي رشدي كودكان مي تواند براي تان مفيد باشد.
مهم ترين آزمون هاي هوش كودكان عبارتند از:مقياس هوش كودكان وكسلرمجموعه سنجش هاي كودكان كافمناين آزمون ها براي سنجش معلوليت هاي يادگيري، عقب ماندگي ذهني،ب دكاري عصب شناسي يا اختلالات رشدي كودكان بكار مي رود.
آزمونهاي فرافكنبرخي از متخصصان معتقدند به منظور پيدا كردن تصوير پوياتري از شخصيت، مي توان از آزمون هاي فرافكن نيز استفاده كرد.
يكي از دلايلي مهم آن، مبهم بودن محرك هاي اين آزمون ها يا استفاده از حيوانات در اين آزمون است كه باعث مي شود خردسالاني كه سطح اضطراب شان بالاتر است كمتر بترسند و بيشتر همكاري كنند.

علائم نگراني نوجوانعلائم نگراني نوجوانان0 ديدگاه/ژانويه 19, 2021ادامه مطلبمهم ترين عوامل موثر بر شكل گيري شخصيت كودك تان را بشناسيدشيوه هاي صحيح فرزندپروري و نحوه تعامل و روابط با فرزندان از مهم ترين موضوعات روانشناسي كودك است.
محيط خانواده اولين و مهم ترين محيطي است كه كودك در آن شاهد روابط انساني است.
و بسياري از اين روانشناسان تحقيقات زيادي درمورد تجارب سال هاي اوليه  دوران كودكي انجام داده اند.
تجربه هاي كودك درساله اي اول زندگي بيشتر در خانواده رخ مي دهد و نقش مهم و زيربنايي در شخصيت كودك
و رفتارهاي بعدي او دارد.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-دانستني هاي ضروري روانشناسي كودك

قبل از فكر كردن در مورد اختلالات هيجاني كودك، بهتر است از خود بپرسيد: كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟ آيا هيچ گاه به شدت احساس نگراني يا ناراحتي شديد هيجاني نكرده ام؟ به احتمال زياد پاسخ مثبت است!
همه ما اين قبيل هيجان ها را تجربه كرده ايم و اين تجربه ها به تنهايي دليل كافي براي دادن اين حكم نيست كه نابهنجاري يا نقص در شخصيت و منش وجود دارد. كودكان نيز ترس و اضطراب-همان چالش هاي هيجاني طبيعي- دارند و اين ترس و اضطراب تنها زماني كه شديد، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتي از اختلال روانشناختي است.
طي پنجاه سال گذشته، يافته هاي پژوهشي همگي نشان ميدهند كه ترس و اضطراب در كودكي امري معمول و شايع است (جرسيلد و هولمز، 1935، لاپاس ومونك، 1958، مك فارلن، آلن و هانزيك، 1954، اولندايك و كينگ، 1991، به نقل از كندال، 1389). تحقيقات قديمي تر مثل تحقيق جرسيلد و هولمز (1935) شيوع ترس و اضطراب را به خوبي اثبات كرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند كه ممكن است كودكان و نوجوانان 9 تا 13، نوعي ترس شديد با نگراني جدي تجربه كنند. به نظر مي رسد پيچيدگي هاي ترس كودكان با رسيدن به 8 سالگي كه همراه تحول شناختي كودك و افزايش توانايي او براي استدلال و توسعه پيام هاي منفي ممكن و نتايج در اينده مي باشد افزايش مي يابد. هم چنين منابع اوليه ترس و اضطراب با مراحل تحولي در زندگي تغيير مي يابد. بايد توجه داشت همراه با تحول ميزان ترس هاي گزارش شده كودكان كاسته مي شود و كانون ترس تغيير مي يابد.
همراه با جريان رشد نوع ترس ها نيز تغيير مي كند، يعني در سنين متفاوت ترس هاي متفاوتي مطرح مي شود. مثلا كودكان 8 ماهه تا 2ساله از جداشدن از مراقبان خود مي ترسند، اما اين ترس بين 1 تا 2 سالگي كاهش مي يابد. بين 2 تا 4 سالگي از شدت دلبستگي كاسته مي شود وترس هاي ديگري مانند ترس از حيوانات وتاريكي ظاهر مي شود. بين 4 تا 6 سالگي، قدرت تصور و تصويرسازي كودك رشد مي كند و تصويرهايي از ارواح، هيولاهاي نيمه انسان-نيمه حيوان و صداهاي غيرقابل توضيح در شب را مي سازد. بعد از6 سالگي كودك احتمالا بيشتر از آسيب، مرگ يا بلاياي طبيعي مي ترسد. هم نوجوانان سفيدپوست و هم نوجوانان آمريكايي آفريقايي تبار ترس هايي مشابه درباره صدمه ديدن خود يا ديگران ابراز مي كنند، كودك با نزديك شدن به دوران نوجواني،ممكن است از پذيرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.
جدول: ترس ها و اضطراب هاي مرتبط با سطوح سني مختلف در كودكان
سن كانون ترس يا اضطراب0-6 ماهگي عدم حمايت، صداي بلند، محرك هاي حسي شديد6-9 ماهگي غريبه ها، محرك هاي ناگهاني يا غير قابل انتظار (مثل صداها)1 سالگي جدايي از فردي كه از كودك مراقب مي كند، آسيب ديدن، توالت رفتن و غريبه ها3 سالگي حيوانات، ماسك ها، تنها ماندن، جدايي از والدين4 سالگي تاريكي، حيوانات و سر و صدا5 سالگي حيوانات، افراد بد، تاريكي و جدايي از والدين6 سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، صدمات جسمي، رعد و برق و تندر، جدايي از والدين (براي مثال هنگام رفتن به مدرسه)7-8 سالگي غول ها، جادوگرها و ديگر افراد غير عادي، (مثلا انهايي كه در كتاب ها و فيلم ها هستند) وقايع غير عادي موجود در رسانه ها و فيلم ها، (مانند جنگ و بمب گذاري و انفجارها)، تنها ماندن، صدمات و اسيب ها.منبع: آلن ديك، 1983
محيط اجتماعي در پهنه زندگي چالش هاي متفاوتي را پيش روي ما مي گذارد كه مستلزم رشد مهارت ها، باورها يا احساسات جديد است. طي دوران كودكي ترس ها و اضطراب ها اين قبيل چالش ها را به وجود مي آورند. كودكان با فراگيري روش هاي مقابله با موقعيت هاي اضطراب زا و ترس آور اين دوران، نحوه كنار آمدن با ترس ها و اضطراب هاي زندگي آتي را مي آموزند. براي مثال اذعان به ترس، رويارويي و سپس مقابله با آن، و در نهايت نترسيدن در واقع توالي رشد كودك است تا در آينده براي مقابله با ترس و اضطراب آماده باشد.

بر اساس متون و ادبيات تحولي، بسيار معقول است كه كودكان و نوجوانان نسبت به تجربه ترس ها و اضطراب هاي مختلف در مراحل مختلف تحول خود اسيب پذيرتر باشند. با وجود اين، چه چيزي واكنش و ترس و اضطراب بهنجار را از اضطراب هراس باليني جدا مي سازد؟ متخصصان باليني دستورالعمل هايي را براي متمايز كردن واكنش ترس طبيعي از شرايط اضطرابي كه از نظر شدت، فراواني، محتوا، دفعات و نشانه هاي اضطرابي با همتايان بهنجار خود متفاوت هستند تهيه كرده اند (كندال، 2000).

منبع  : كودك و نوجوان-كودك من اضطراب دارد يا عاديست؟

روانشناسي كودك خردسال و نكات آموزشي و تربيتي پيش از دبستان – مدت زمان مطالعه 3 دقيقه
تكنيك هاي روانشناسي كودك خردسال و پيش از دبستانچگونه كودكي شاد تربيت كنيم؟چيزي كه كودك را در سنين خردسالي و پيش دبستان شاد مي كند ممكن است شما را متعجب سازد.
متخصصان كودك مي گويند شادي آن چيزي نيست كه به كودك خود عرضه مي كنيد، بلكه آنچيزيست كه به انها هديه مي كنيد.
براساس نظر آنان، كودكاني كه بيش از حد به آنها رسيدگي مي شود، چه با اسباب بازي بسيار چه با مراقبت از آنها در برابر اضطراب و مشكلات، با احتمال بيشتر تبديل به بزرگسالاني مي شوند كه بي حوصله، بدبين و منفي باف هستند.
بهترين پيش بين هاي شادي و خوشبختي دروني هستند نه بيروني.
بنابراين بهتر است كودك را مجهز به ابزارهاي دروني كنيم كه در طول زندگي به آنها تكيه كنند.
خبر خوب اين است كه حتما نبايد يك متخصص باشيد كه آزادي و قدرت را به كودك منتقل كنيد تا در تمام پستي ها و بلندي هاي زندگي از آن ها استفاده كند.
با صبر و انعطاف همه والدين مي توانند امكان زندگي شاد و خوشبخت را فراهم كنند.


خواندن هيجانات كودك را بياموزيد.زماني كه كودك شما نوزاد بود، راحت مي توانستيد متوجه شويد كه شاد است يا ناراحت.

با آمدن شما لبخند بزرگي روي لبانش نقش مي بست و زماني كه برايش صدا مي آورديد و دالي بازي مي كرديد با صداي بلند مي خنديد.
از دو سالگي بزرگتر شده،  و هيجانهايش پيچيده تر شده اند. اما خوشبختانه، توانايي او براي كنترل آنها بيشتر شده است.
هم چنان، فهميدن نشانه هاي ظاهري اينكه آيا او غمگين يا شاد است چندان دشوار نيستند.
يك كودك خردسال شاد:
لبخند مي زند،بازي مي كند،كنجكاوي نشان مي دهد،اجتماعي استنيازمند تحريك مداوم نيست.

منبع  :كودك و نوجوان -روانشناسي كودك خردسال

مواردي زيادي در دنياي خاتواده ها سبب بروز مشكلات رفتاري و ايجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب ميان والدين و كودكان مي شود. پرخاشگري يكي از مشكلات شايع در ميان كودكان است كه بسياري از خانواده ها و پدر و مادر هايي كه فرزندان كودك پرخاشگر دارند مشكلات زيادي براي درمان و بهبود اين اختلال در او دارند. پژوهش ها اثبات نموده است كه بسياري از نوجوان و جواناني كه در اواسط زندگي خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگري درگير هستند در دوران كودكي خود از والدين خود پرخاشگري ديده اند. به صورت كلي نمي شود براي پرخاشگري تعريف خاص و دقيق اراده نمود اما پژوهش هاي روانشناسي  و پزشكي نشان مي دهد كه پرخاشگري به نوعي رفتاري است كه در آن شخص پرخاشگر مي خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد ديگر از لحاظ جسمي و روحي به هدف خود برسد. در واقع مي شود گفت كه شخص پرخاشگر مي خواهد تا با استفاده از پرخاشگري خود موجبات آزار و اذيت ديگري را فراهم نمايد.

در جوامع مختلف كودكان زيادي هستند كه با مشكل و اختلال پرخاشگري مواجه هستند كه دلايل زيادي براي آن وجود دارد. يكي از مهم ترين عواملي كه سبب بروز پرخاشگري در كودكان مي شود تنبيه و صدمات جسمي است كه از جانب والدين به آن ها وارد مي شود كه اين نوع پرخاشگري حتي مي تواند در بزرگ سالي نيز ناشي از همين تنبيه هاي دوران كودكي بوده و تاثيرات خود را نشان دهد لذا والدين بايد دقت نمايند كه تنبيه بدني كودك به هيچ وجه قابل قبول نيست و روشي تربيتي كاملا اشتباه و رد شده مي باشد. يكي از عوامل مهم ديگر كه، البته بايد اذعان داشت كه تاثير آن به اندازه تاثير مورد اول يعني تنيبه هاي والدين نيست، عوامل و دلايل فرهنگي است كه مي تواند سبب بروز اختلالات پرخاشگري در كودكان شود.

منبع: روانشناسي كودك – پرخاشگري در كودكان