آرشیو دی ماه 1401

علائم افسردگي در نوجوانان دختر بسيار مهم مي باشد زيرا احتمال ابتلاي دختران نوجوان به اختلالات خلقي مانند افسردگي دو برابر بيشتر از پسران نوجوان است.
دليل اين امر ممكن است به روند تكاملي و اينكه چگونه دختران و پسران به طور متفاوتي در ارتباط با محرك هاي عاطفي قرار مي گيرند، مربوط باشد.
شكي نيست دختران از نظر عاطفي سريع‌تر از پسران بالغ مي‌شوند و از نظر بيولوژيكي براي پرورش نوزادان و كودكان آماده مي گردند، در حالي كه پسران از نظر بيولوژيكي براي ادامه نسل خود و تمايل به محافظت از خانواده تلاش مي‌كنند.
اين مزيت تكاملي ممكن است در دنياي مدرن كه در آن نوجوانان حدود شش سال يا بيشتر را در نوعي برزخ سپري مي‌كنند (هنوز آنقدر بزرگ نشده‌ كه با آن ها به عنوان بزرگسالان رفتار شود و بزرگ تر از از آن‌ است كه بتوان با او به عنوان كودك رفتار كرد) كمي آسيب ببيند و دچار افسردگي يا اضطراب شوند.
دليل اين مشكل هر چه كه باشد، سال هاي نوجواني زمينه مناسبي براي ايجاد افسردگي و اضطراب در دختران نوجوان است بنابراين بايد راه هاي درمان پيشگيري و علائم افسردگي در نوجوانان دختر را بدانيد.
 نشانه ها و علائم افسردگي در نوجوانان دختريكي از نشانه هاي دختر افسرده، كناره گيري است. نوجوان افسرده شروع به حذف خود از فعاليت‌ها، محيط‌ها و رويدادهاي اجتماعي مي‌كند كه قبلاً با شادي در آن ها شركت مي كرده است.
علاوه بر اين از علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي توان به افت نمرات در كارنامه درسي او اشاره كرد. نشانه هاي بارز و اساسي ديگر افسردگي در نوجوان دختر شامل موارد زير مي باشد:
خيلي بيشتر از حد معمول يا خيلي كمتر از حد معمول مي خوابدعادات غذايي خود را به شدت تغيير دهد ( پرخوري يا كم خوري)عزت نفس پايين از نشانه هاي بارز علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي باشد.ناديده گرفتن سلامت جسمانيعصباني شدن بر سر مسائل كوچكنمي خواهند در مورد آينده بحث كننداعتياد به گوشي هاي هوشمند يا رسانه هاي اجتماعيمشكل در تمركز، به خاطر سپردن و تصميم گيرياز كمبود انرژي يا عدم علاقه به فعاليت ها شكايت مي كندروي افكار يا اعمال خودكشي متمركز استسوء مصرف مواد مخدر يا الكل مي تواند در برخي از موارد شديد علائم افسردگي در نوجوانان دختر باشد.شدت علائم افسردگي در نوجوانان دختر مي تواند متفاوت باشد و نوجوان مي تواند روزهاي خوب و بد داشته باشد. گاهي اوقات تشخيص تفاوت بين علائم افسردگي در نوجوانان دختر و تغييراتي كه در دوران نوجواني تجربه مي كنيد دشوار است، اما مهم است كه با نوجوان خود صحبت كنيد و دقيقاً احساس آن ها را درك كنيد.
اين كار نه تنها به درك خلق و خوي آن ها كمك مي كند، بلكه با صحبت كردن با شخصي كه به آن ها اعتماد دارند، احساس آرامش مي كنند.
والدين بايد بدانند كه دو نوع افسردگي وجود دارد كه بايد علائم افسردگي در نوجوانان دختر را بدانند:
اختلال افسردگي اساسي كه بارز ترين نوع افسردگي است و مي‌تواند فرد مبتلا را ماه‌ها در نااميدي عميق غرق كند به طوري كه فرد حتي نتواند از تخت خواب خود فاصله بگيرد و كارهاي هميشگي خود را انجام دهد.اختلال ديس تايميك، كه افسردگي است كه با شدت كمتري بروز مي كند اما مي تواند سال ها ادامه داشته باشد. علاوه بر افسردگي، دختران نوجوان اغلب با اضطراب نيز مواجه هستند.
علائم افسردگي در نوجوانان دختر 
چرا دختران نوجوان بيشتر از پسران نوجوان افسردگي را تجربه مي كنند؟دختران از نظر شناخت عاطفي بهتر و سريعتر از پسرها به بلوغ مي رسند و اين طبيعت حساس آن هاست كه آن ها را در برابر افسردگي و اضطراب آسيب پذيرتر مي كند. در ادامه علائمي آورده شده است كه باعث افسردگي دختران مي شود و آن ها را بيش تر از پسران در برابر افسردگي در سنين نوجواني حساس مي سازد:
۱. تفاوت هاي هورمونيدختران نوجوان زود به بلوغ مي رسند، تغييرات هورموني ممكن است خطر ابتلا به افسردگي را براي برخي از دختران افزايش دهد، با اين حال، نوسانات خلقي موقت مربوط به بلوغ طبيعي است. با اين حال، اين تغييرات به تنهايي باعث افسردگي نمي شود.
تغييرات بدن، بزرگ شدن سينه ها در دوران نوجواني، اضافه وزن و مشكلات ديگر باعث مي شود كه نوجوان حساس تر شود و بيش تر در معرض افسردگي قرار بگيرد.

۲. تفاوت در اجتماعي شدنبه دختران آموزش داده مي شود كه نسبت به عقايد ديگران حساس تر باشند.
۳. رويدادهاي استرس زا زندگيشواهد حاكي از آن است كه زنان در طول زندگي خود ممكن است رويدادهاي استرس زاتري را تجربه كنند و نسبت به آن ها حساسيت بيشتري نسبت به پسران داشته باشند.
۴. قدرت نابرابرفشار تحصيلي و انتظارات تحصيلي براي زنان بيشتر است و جامعه انتظارات بيش تري از آن ها دارد. در همه جاي جهان زنان براي رسيدن به مقام مشابه مردان بايد بيش تر از آن ها تلاش كنند. نوجوانان نيز اين امر را در مدرسه و در خانه بخصوص در صورت حضور برادر بزرگ تر درك مي كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-تمام علائم افسردگي در نوجوانان دختر كه بايد بدانيد

ترك انگشت مكيدن به عنوان يك عادت مي تواند كار سختي براي كودكان باشد. در اين مقاله به شما خواهيم گفت چگونه به كودك كمك كنيد تا انگشت مكيدن خود را كنار بگذارد. انگشت مكيدن يك عادت متداول در ميان كودكان است. گاهي اوقات شما ممكن است بگوييد “بسه ديگه، خسته شدم” ما اينجا به شما كمك مي كنيم كه بدايند چگونه كودك خود را به ترك اين عادت تشويق كنيد.
كودكان به صورت طبيعي بازتاب‌هاي گونه و مكيدن را دارا هستند كه منجر مي‌شود آنها انگشت خود را در دهان فرو ببرند گاهي حتي اين اتفاق قبل از تولد رخ مي‌دهد. از آنجايي كه مكيدن انگشت در كودكان به آنها احساس ايمني مي دهد اين حالت را به صورت عادت در مي آورند و هر زمان كه نياز به آرامش دارند و هنگام به خواب رفتن اين كار را انجام مي دهند.
بسياري از كودكان خودشان مكيدن انگشت را كنار مي‌گذارند، حدود ۲ تا ۴ سالگي. اما براي كودكان بزرگتر كه مكيدن انگشت را در دوران دبستان ادامه مي دهند فشار همسالان در مدرسه معمولاً اين عادت را پايان خواهد داد. به ياد داشته باشيد كودكي كه عادت مكيدن انگشت را كنار گذاشته است ممكن است گاهي اوقات به اين حالت بازگردد مخصوصا زماني كه دچار استرس و اضطراب مي شود.
عادت انگشت مكيدن تا زماني كه دندان هاي دائمي كودك در نيامده اند نگران كننده نيست. در اين زمان انگشت مكيدن مي تواند روي سقف دهان يا چگونگي رديف شدن دندان ها تاثير بگذارد. اين مساله ممكن است هنگامي كه كودك انگشتش را به شدت درد مي مكد بيشتر شود مخصوصا هنگامي كه آن را به صورت منفعلانه در دهانش مي‌برد. بهر حال، انگشت مكيدن پرخاشگرانه مي‌تواند مشكلاتي را در دندان هاي كودك ايجاد كند.
آكادمي تب كودك آمريكا مي‌گويد درمان معمولا محدود به كودكاني است كه وارد ۵ سالگي مي‌شوند و بعد از پنج سادگي انگشت مكيدن را ادامه مي‌دهند. يعني بهتر است قبل از پنج سالگي درمان جدي شروع نشود. با كودك خود در مورد انگشت مكيدن صحبت كنيد اگر در كودك شما خودش بخواهد انگشت مكيدن را كنار بگذارد شما در توقف آن موفق‌تر خواهيد بود و اين مسئله به انتخاب روش ترك انگشت مكيدن كمك خواهد كرد.


از تقويت مثبت استفاده كنيد: براي كودك خود پاداش يا جوايز كوچك فراهم كني، مانند وقت گذاشتن بيشتر براي خواند قصه شب يا به پارك بردن وي، زماني كه كودك انگشت خود را نمي مكد. استيكر هايي روي تقويم بچسبايند براي يادآوري روزهايي كه كودك شما با موفقيت از انگشت مكيدن اجتناب كرده است.

راه اندازهاي انگشت مكيدن را شناسايي كنيد: اگر كودك شما انگشت خود را در پاسخ به استرس مي مكد موضوع اصلي را مشخص كنيد و در آن زمان و سيله آرامش وي را به روش هاي ديگر فراهم كنيد مانند در آغوش كشيدن يا گفتن كلمات اطمينان بخش. همچنين مي توانيد يك بالش يا عروسك پوليشي به كودك خود بدهيد تا در هنگام استرس آن را فشار دهد.
اگر انگشت مكيدن كودك شما بيشتر بدون هدف است تا اينكه به دنبال توجه باشد، به آرامي به وي يادآور شويد كه آن را متوقف كند. از پرخاشگري، عصبانيت و سرزنش كردن پرهيز كنيد. براي پيشگيري از خجالت كشيدن كودك در جلوي جمع، از علامت هايي مثل تكان دادن دست، يا ديگرعلامت هاي شخصي استفاده كنيد تا ديگران متوجه تذكرات شما نشوند.

منبع:كانون مشاوران ايران-توقف انگشت مكيدن در كودكان

كمك به نوجوان پرخاشگر، رفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادبي براي برخي از والدين بسيار مهم مي باشد، زيرا اين مشكل باعث درگيري در ميان اعضاي خانواده مي شود.
تنها با يك نگاه كوچك به اخبار، مي توان فهميد كه عصبانيت و خشم نوجوانان يك مسئله اي مي باشد كه در حال رشد است. فيلم ها و برنامه هاي تلويزيوني همه روش هاي خشونت را تحريك مي كنند، بيشتر وب سايت ها، ديدگاه هاي خشن را پرورش مي دهند و انجام بازي هاي ويدوئويي خشن به مدت زياد، مي تواند نوجوانان را نسبت به پيامدهاي خشم و خشونت، در دنياي واقعي، بي تفاوت نمايد.
البته، هر نوجواني كه رفتار خشن نشان مي دهد يك فرد عصبي و خشمگين نيست، ولي براي كمك به نوجوان پرخاشگر داراي مشكل، كه از لحاظ عاطفي آسيب ديده اند يا از مشكلات مربوط به سلامتي روان رنج مي برند، پيامدهاي مربوط به آن مي تواند حزن انگيز و ناراحت كننده باشد.
راهكار براي كمك به نوجوان پرخاشگربا فرزند خود ارتباط برقرار كنيد
براي كمك به نوجوان پرخاشگر ابتدا بايد درك كنيد كه هر مشكلي كه نوجوان شما آن را تجربه مي كند، به اين معنا نيست كه شما نتوانستيد وظيفه پدر يا مادر بودن خود را به نحو مناسب انجام دهيد. به جاي سرزنش خود در اين موقعيت، به نيازهاي فعلي كه نوجوان شما دارد، تمركز كنيد.
اولين قدم براي كمك به نوجوان پرخاشگر، پيدا كردن راهي است كه با وي ارتباط برقرار كنيد.
ممكن است كه باور كردن اين مسئله سخت باشد (با وجود خشم فرزند يا بي تفاوت بودن وي نسبت به شما) ولي همچنان نوجوانان، آرزوي دوست داشتن، تمايل و پذيرش از طريق والدينشان دارند. اين بدان معناست كه، نسبت به آنچه فكر مي كنيد، نفوذ زياد تري براي كمك به نوجوان پرخاشگر داريد. روش هاي موجود براي برقراري ارتباط عبارتند از :
نسبت به سطح استرس خود آگاه باشيد. اگر شما عصبي يا ناراحت باشيد، زمان مناسبي نيست كه براي برقراري ارتباط با نوجوان خود تلاش كنيد. كمك به نوجوان پرخاشگر تا زماني كه آرام شويد، منتظر باشيد و قبل از شروع كردن به مباحثه، انرژي لازم را بدست آوريد. شما احتمالا نياز به صبر و جمع كردن انرژي مثبت، نياز داريد.به خاطر فرزندتان در آنجا باشيد. پيشنهاد مربوط به صحبت كردن با فرزند خود در هنگام قهوه خوردن، احتمالا با برخود طعنه آميز فرزند شما يا بي توجهي وي همراه باشد، ولي نشان دادن اين امر كه شما در دسترس وي قرار داريد، داراي اهميت زيادي مي باشد. براي نشستن در كنار فرزند خود اصرار داشته باشيد، در هنگام صرف غذا دقت كنيد كه تلويزيون و ديگر وسايلي كه حواس پرتي ايجاد مي كنند، وجود نداشته باشد و سعي كنيد كه با فرزند خود صحبت كنيد. اگر تلاش شما با جواب هاي كوتاه و تك حرفي مثل “بله” يا كلمات مشابه همراه باشد يا فرزند شما با تكان دادن شانه خود به شما جواب دهد، از تلاش خود نا اميد نشويد؛ ممكن است كه مجبور باشيد تا براي يك مدت طولاني شامتان را به آرامي بخوريد، ولي زماني كه فرزند شما بخواهد كه با شما صحبت كند، فرصت كافي براي انجام اين كار را خواهد داشت.زمينه ها و موضوعات مشترك را پيدا كنيد. سعي براي بحث در مورد ظاهر يا لباس هاي فرزند شما، ممكن است يك روشي باشد كه منجر به تحريك و به وجود آمدن جر و بحث هاي خشن و همراه با عصبانيت شود، ولي شما همچنيان مي توانيد موضوعات مشتركي را پيدا كنيد و در مورد آن ها بحث كنيد. هدف اين نيست كه بهترين رفيق براي فرزند خود باشيد، ولي هدف پيدا كردن زمينه ها و منافع مشتركي مي باشد كه مي توانيد با آرامش در مورد آن بحث كنيد. براي كمك به نوجوان پرخاشگر حتما به فرزند خود اطمينان دهيد كه مي تواند با شما درد و دل كند.بدون قضاوت و نصيحت كردن فرزند خود، به حرف هاي وي گوش دهيد. زماني كه فرزند شما با شما صحبت مي كند، گوش كردن بدون قضاوت، استهزا و مسخره، ايجاد وقفه، نقد كردن و توصيه كردن، عامل مهمي مي باشد. فرزند شما نياز دارد كه توسط شما درك شود و به وي ارزش بگذاريد، بنابراين ارتباط چشمي خود را حفظ كنيد و حتي زماني كه وي به شما نگاه نمي كند، سعي كنيد كه تمركز خود را بر روي بچه خود نگه داريد. اگر شما ايميل خود را چك كنيد يا يك روزنامه بخوانيد، فرزند نوجوان شما حس خواهد كرد كه وي براي شما هيچ اهميتي ندارد.انتظار طرد شدن را داشته باشيد. تلاش شما براي برقراري ارتباط با فرزندتان ممكن است كه همراه با عصبانيت، خشم، يا ديگر واكنش هاي منفي همراه باشد. آرام باشيد و به فرزند خود فضايي دهيد كه احساس آرامش كرده و عصبانيت خود را كنترل كند. در زمان بعدي كه فرزند شما احساس آرامش مي كند، با وي صحبت كنيد. ارتباط موفق با فرزندتان به زمان و تلاش نياز دارد. طفره نرويد و بهانه اي نياوريد؛ پشتكار داشته باشيد و اين امر منجر به موفقيت شما خواهد شد.

كمك به نوجوان پرخاشگررفتار با نوجوان پرخاشگر و بي ادبيتغييرات سالم در سبك زندگي خود ايجاد كنيد
اصول و عناوين زير براي برگرداندن تعادل به زندگي فرزند نوجوان شما مي توانند موثر باشند و نيازي به تشخيص دقيق مشكلات وي نداريد:
چارچوبي را ايجاد كنيد. ممكن است كه فرزند نوجوان شما جيغ بكشد، و در مورد مقررات و نظمي كه وجود دارد با شما جرو بحث كند، ولي اين بدان معنا نيست كه آن ها نياز دارند كه اين موارد كاهش يابد. ساختار و چارچوب، همانند زمان معين براي صرف وعده غذايي و زمان خواب، باعث مي شود كه فرزند نوجوان شما احساس امنيت و ايمني داشته باشد. هر روز در كنار فرزند خود بشينيد و با وي صبحانه و شام بخوريد و اين كار مي توان يك فرصت مناسبي را به منظور بررسي وضعيت فرزند شما در آغاز و پايان روز فراهم مي سازد.زمان مشاهده تلويزيون و …. را كاهش دهيد. رابطه مستقيمي بين نمايش هاي تلويزيوني، فيلم ها، مضامين اينترنتي و بازي هاي ويدوئي خشن، با رفتار خشونت آميز در نوجوانان وجود دارد. حتي در صورتي كه فرزند نوجوان شما داراي رفتارهاي خشن نباشد، به مدت زيادي در مقابل صفحه بودن، بر رشد مغز، تاثير گذار مي باشد. زماني كه را كه فرزند شما به وسايل الكترونيكي دسترسي دارد را محدود سازيد – و استفاده از تلفن را براي بعد از ساعت مشخصي در شب، محدود كنيد تا مطمئن شويد كه بچه شما، خواب كافي را خواهد داشت.تشويق به تمرين و ورزش كنيد. حتي يك تمرين منظم به اندازه كم، مي تواند منجر به كمك به نوجوان پرخاشگر براي رهايي از افسردگي، افزايش دادن انرژي و بهبود خلق، كاهش استرس، الگوهاي خواب منظم، و بهبود وضعيت مربوط به عزت نفس كودك شما شود. در صورتي كه شما با بچه خود منازعه داشته باشيد كه كار خاصي را انجام دهد ولي وي بازي هاي ويدوئي انجام دهد، وي را تشويق به بازي هايي كنيد كه داراي تحرك باشد يا بازي هايي كه مربوط به ورزش خاصي باشد، و مواردي هستند كه داراي پرش و حركت متناوب در اطراف مي باشند – براي مثال ورزش هايي شبيه سازي رقص، اسكيت كردن، فوتبال، يا تنيس. يك بار كه اين ورزش به صورت يك عادت تبديل شد، فرزند خود را تشويق كنيد تا ورزش واقعي را انجام دهد تا به يك تيم يا باشگاه بپيوندد.

منبع:كانون مشاوران ايران-كمك به نوجوان پرخاشگر| درمان، علت و نشانه ها

مراحل طلاق عاطفي، نشانه هاي طلاق عاطفي شامل مراحلي مي باشد كه افراد به مرور آن را پشت سر مي گذارند و به مرور از هم سرد مي شوند.
طلاق از نظر شدت استرس بالاتر از ترس از مرگ قرار دارد و اغلب با عوامل استرس زا ديگر مانند اختلافات زناشويي، مشكلات مالي جدي، نقل مكان، تك فرزندي، ضررهاي متعدد و دعواهاي شديد همراه مي باشد.
با آگاهي، اين فرآيند و مراحل طلاق عاطفي مي تواند بسيار راحت تر از چيزي كه تصور مي كنيد طي شود. اگرچه آسان نيست، اما آگاهي و جلسات مشاوره در دراز مدت به شما كمك مي كند كه احساس بهتري داشته و از تجربه خود درس بگيريد.
مراحل طلاق عاطفي و پايان رابطههنگامي كه يك رابطه به پايان مي رسد، افراد احساسات متناقضي را تجربه مي كنند، زيرا در تلاش براي درك بهترين راه براي پيشرفت هستند. اين فشار با آگاهي از اين امر كه هر قدم برداشته شده ممكن است بر آينده و رفاه آن ها تأثير بگذارد، تركيب مي شود.
در طي تمام مراحل طلاق عاطفي گفته شده تكيه بر دوستان و خانواده خوب براي حمايت كمك مي كند تا از اين موانع عاطفي عبور كنيد. مشاوره حرفه اي مي تواند در تمام مدت كنار شما بوده و استرس، اضطراب و افسردگي شما را كاهش دهد.
مرحله اول: انكار و سرزنشدر ابتدا زوجين شروع به سرزنش يكديگر براي مشكلات گذشته، حال و حتي آينده مي كنند. تصوير منفي از خود، احساسات مبهم، نارضايتي، خشم، اضطراب، خلق افسرده، احساس ناراحتي، احساس گناه از نشانه هاي اين مرحله مي باشد.
نقش مشاور در اين مرحله اهميت زيادي دارد. مشاور بايد حس كنترل زندگي زوجين را تقويت كند، ترس آن ها را از روند جدايي را خنثي كند و مشاوره هاي لازم پيش از طلاق را نيز براي آن ها فراهم كند.
اگر در حال تجربه انكار هستيد، ممكن است از دوستان و خانواده كناره گيري كنيد و بخواهيد تنها باشيد  تا از تصميم گيري هاي مهم اجتناب كنيد. با اين حال، گاهي اوقات تأخير در رويارويي با مسائل مي تواند مشكلات بزرگ تري ايجاد كند. اغلب مواقع بسياري از مسائل احساسي‌ هستند و بايد به مشاور مراجعه كنيد.
مراحل طلاق عاطفي: سوگواري و افسردگيافسردگي ناشي از غم، اندوه و تنهايي است. اكثر افراد در روند مراحل طلاق عاطفي سطحي از افسردگي را تجربه خواهند كرد. در اين مرجله ممكن است هدف زندگي را زير سوال ببريد و احساس كنيد از جامعه جدا شده ايد. حتي ممكن است در مورد آزار رساندن به بچه ها و كساني كه دوستشان داريد احساس گناه كنيد.
افسردگي مانند پوچي مي تواند فلج كننده باشد. گاهي اوقات افراد در افسردگي گير مي كنند و نمي توانند به آن غلبه كنند. اجازه ندهيد اين دوره خيلي طولاني شود و براي كمك تماس بگيريد.
مشاور در اين مرحله از مراحل طلاق به زوجين اجازه مي دهد تا روند سوگواري را طي كنند، زوجين را از نگرش بيچارگي نجات مي دهد و به آن ها كمك مي كند فرآيند غم و اندوه را بپذيرند.

مراحل طلاق عاطفيمرحله سوم: خشم و كينهدر پس خشم، ترس ها و عدم اطمينان زيادي در مورد آينده، امور مالي و اميد به آينده وجود دارد. در اين مرجله يكي از طرفين يا هر دو در حال ابراز نارضايتي يا عدم اطمينان از رابطه، تنش و احساسات هيجاني هستند.
نقش هاي مشاور در اين مرحله از مراحل طلاق عاطفي عبارت است از: خنثي كردن خشم زوجين، هدايت انرژي خشم، بهبود توانايي تصميم گيري زوجين، بهبود مهارت هاي كوتاه مدت و بلندمدت حل مسئله براي زوجين.
خشم ناشي از دروغ گفتن، خيانت، طرد شدن، فريب خوردن، سوء تفاهم يا رها شدن است. اين ناشي از آن است كه توسط شخصي كه به آن اعتماد داريد به يك مكان بد فشار آورده شويد.
ممكن است از دست خود عصباني، نااميد و خشمگين باشيد، برخي از افراد طلاق و جدايي را نوعي مجازات مي دانند.
مرحله چهارم: مجرد بودن و تصميم به طلاقتجربه جديد استقلال، امتحان كردن فعاليت هاي جديد، تصميم گيري آزاد، افزايش اعتماد به نفس، بهبود تصوير از خود و بازگشت به نقش هاي قبلي از ويژگي هاي اين مرحله مي باشد.

نقش هاي مشاور يا ميانجي در اين مرحله نيز بسيار زياد است. بهبود مهارت‌هاي ارتباط مستقيم زوجين، افزايش مهارت‌هاي همكاري، بازيابي روابط و كمك به زوجين در برنامه‌ريزي بلندمدت از كمك هاي مشاور در اين دوران است.
مشاور بايد زمان مناسبي را براي ميانجيگري كارآمد و كم دردسر انتخاب كند تا اطمينان حاصل شود كه زوجين در فاز عاطفي نسبتاً خوبي قرار دارند.
مرحله پنجم: شروع هاي جديد و تصميم گيريدر اين مرحله از مراحل طلاق عاطفي خود مداري و خودآرامشدن، كنترل داشتن، برنامه ريزي و تعهدات بلندمدت، پذيرش پايان ازدواج و ايجاد توافق شكل مي گيرد و فرد مي تواند براي آينده خود تصميم بگيرد و استقلال بيش تري داشته باشد.
به مرور شما با طلاق كنار مي آييد و شرايط را درك مي كنيد، متوجه مي شويد كه روزهاي خوب بيشتري از روزهاي بد داري. مي خواهيد با دوستان خود وقت بگذرانيد و دوستان جديدي پيدا كنيد. در مورد برنامه ريزي و آينده احساس خوش بيني مي كنيد.
اين بدين معني است كه قبول مي كنيد كه زندگي بدون شريك سابقتان نيز به جلو مي رود.

منبع:كانون مشاوران ايران-۵ مراحل طلاق عاطفي و درمان آن

در ۲ تا ۳ سالگي كودك گاهي رفتارهايي دارد كه مورد قبول خانواده نيست بنابراين بايد بعد از يافتن علت راه‌هاي مقابله با اين رفتارهاي نامناسب را بيابيد.
????شايد عصباني است
عصبانيت شايع‌ترين مشكل بچه‌هاست. اين عصبانيت در واقع تجلي درد و ناكامي كودك به دليل ناتواني او در كنترل جهان اطراف است. از آنجا كه كودك نوپاست، هر چند احساسات او بسيار قوي است اما وسيله كافي براي ابراز نااميدي را ندارد و همين او را بيش از پيش نااميد كرده و از عصبانيت منفجر مي‌كند. در نهايت او با تنها وسيله‌اي كه در اختيار دارد به ديگران حمله مي‌كند يعني با كتك زدن.
????جلب توجه مي‌كند
كودك نياز به توجه دارد به‌طور معمول او ترجيح مي‌دهد از راه‌هاي مثبت يعني با انجام كارهاي خوب اين توجه را به‌دست آورد اما اگر تشويق كارهاي خوب به اندازه كافي نباشد و كودك مورد بي‌توجهي قرار گيرد، براي او توجه منفي هم بهتر از بي‌توجهي است. كودكي كه اغلب مورد غفلت واقع مي‌شود ممكن است پس از مدتي كشف كند كه اگر جنگ و دعوا راه بيندازد و ديگران را بزند در مركز توجه ديگران قرار مي‌گيرد.
????ارتباط كلامي را ياد دهيد
كودك بايد بياموزد كه از كلمات براي بيان احساسات منفي‌اش استفاده كند. به كودك ياد بدهيم در زمان مناسب بگويد «الان عصباني هستم!» وقتي كـودك بتواند احساسات خود را مستقيما و مانند افراد بالغ بيان كند، شيوه كتك زدن به تدريج متوقف مي‌شود.
????احساساتش را تصديق كنيد
كودك مي‌زند چون نمي‌تواند احساسات خود را به ما منتقل كند. وقتي به احساسات كودك آگاه باشيد و آن ‌را تصـديق كنيد، ديگر دليلي براي كتك زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـوييد «حتمـا از اينكه به تـو اجـازه نداده‌ام اين‌كار را بكني خيلي ناراحت هستي!» با اين جمله به او نشان مي‌دهيد كه احساس او را درك كرده‌ايد و به او حـق مي‌دهيد كه احسـاس عصبانيت كند و اين طبيعي است. آنچه ما با اين كار به او مي‌آموزيم، اين است كه با روشي غير از كتك زدن عصبانيت خود را ابراز كند.
????الگوي خوبي باشيد
كودكان اگر ببينند والدين آنها تنبيه بدني را به‌كار مي‌برند، بيشتر تمايل به كتك زدن بچه هاي ديگر پيدا مي‌كنند. اگر راجع به رفتار خشن كودك نگران هستيد، نبايد به او اجازه دهيد شما را در حال كتك زدن حتي به‌عنوان تنبيه ببيند.


????هيجاناتش را بروني‌سازي مي‌كند
۳ عامل وجود دارد كه در بيماري‌ها بايد به آن توجه شود؛ يكي رفتار انفعالي جدي است كه در آن كودك كاري به كسي ندارد و براي خودش بازي مي‌كند، دوم رفتار پرخاشگرانه و ديگري رفتار وسواس‌گونه است. اگر اين ۳ نوع رفتار در كودكان مشاهده شود بايد حتما با مشاور مشورت شود تا بررسي انجام و اطمينان حاصل شود كه مسئله خاصي وجود ندارد. والدين بايد توجه داشته باشند كه هركدام از اين رفتارها بايد در مدت طولاني با كودك همراه باشد تا نياز به بررسي داشته باشد اما به طور كلي علل و درمان متفاوتي براي اين نوع رفتار وجود دارد.
????بروني‌سازي مي‌كند
پسربچه‌ها يك مكانيسم دفاعي دارند كه به آن بروني‌سازي كردن مي‌گويند. به اين معنا كه اگر يك مشكل روان‌شناختي داشته باشند معمولا با درگير شدن با محيط سعي مي‌كنند آن مشكل را برطرف كنند يا هيجان منفي را كم كنند. در دخترها بيشتر به اين صورت است كه آنها را دروني‌سازي مي‌كنند.

منبع:كانون مشاوران ايران-چرا فرزندم كتك ميزند؟

كوبيدن سر كودك از علائم بسيار شايع اوتيسم مي باشد. از ديدگاه درمان بيوپزشكي، اين علائم نشانه يا علامت يك مشكل اساسي مي باشد.
كوبيدن، تكان دادن، چرخاندن و تكان دادن بدن همگي از عادات رايج براي نوزادان و كودكان نوپا هستند.
بسياري از روانشناسان بر اين باورند كه تكان دادن و كوبيدن سر به عنوان يك مكانيسم آرام بخش براي كودكان خردسال عمل مي كند. در حالي كه كوبيدن سر مي تواند يك رفتار طبيعي براي نوزادان باشد، زماني كه با تاخير رشد همراه شود مي تواند نشانه اي از اختلال طيف اوتيسم باشد.
صدمه به خود مي تواند به خصوص ترسناك باشد زيرا به نظر مي رسد غريزه اصلي ما در حفظ خود را نقض مي كند. همچنين تمايل والدين براي محافظت از فرزندانشان را عميقاً به چالش مي كشد.
والدين خانه هاي خود را براي مراقبت از كودك ايمن مي سازند، كودك خود را در صندلي هاي ايمني خودرو مي گذارند و آن ها را به مدرسه مي برند تا همه آن ها را از آسيب هاي بيروني محافظت كنند. اما والدين چگونه مي توانند كودكان را از خطري كه در درون خود دارند محافظت كنند؟
چرا كودكان درگير حركات تكراري مي شوند؟براي درك اينكه چرا كودكان خردسال دست به حركات تكراري مي زنند، مانند كوبيدن و ضربه زدن به سر، ابتدا بايد بفهميم كه آن ها چه كارهايي را تكرار مي كنند.
همه نوزادان زماني كه در رحم هستند توسط مادرشان تكان مي‌خورند. همانطور كه كودكان رشد مي‌كنند، اسباب‌بازي‌هاي گهواره‌اي، سه چرخه‌ها، سرسره‌ها، سواري در شهربازي، ماشين‌ بازي و دوچرخه‌سواري نمونه اي از اين فعاليت ها مي باشند.
 علت كوبيدن سر كودك اوتيسم |چرا كودك با دست به سر خود ميزندعلت كوبيدن سر كودك به ديوار دلايل متعددي وجود دارد كه چرا كودكان خردسال تمايل به كوبيدن سر دارند. در اينجا چند نمونه رايج از اين رفتار آورده شده است:
ضربه زدن به سر نشانه مشكلات پردازش حسي يا ناشي از نقص حسي مي باشد. زماني كه سيستم عصبي كمتر از حد تحريك شده باشد، ممكن است كودك سرش بكوبد.از طرف ديگر، زماني كه سيستم عصبي بيش از حد حساس است و بيش از حد تحريك شده است، ممكن است كودك سرش را بكوبد. اين تلاشي است براي اينكه آنها احساس راحتي بيشتري كنند زيرا انتقال دهنده هاي عصبي آن ها قادر به پردازش احساسات اطراف خود نيستند.كوبيدن سر كودك يك تكنيك آرام بخش قبل از خواب است. نوزادان به تكان خوردن براي خواب عادت دارند، بنابراين بسياري از نوزادان و كودكان نوپا راه هايي براي ايجاد يك حركت تكراري پيدا مي كنند.كودكاني كه به دليل نقص حسي كمتر تحريك مي شوند، مانند آن هايي كه نابينا يا ناشنوا هستند، اغلب براي تحريك به سر خود ضربه وارد مي كنند.
كوبيدن سر كودك اوتيسم 
كودكاني كه محيط اطراف آن ها حواس پرتي كمي ايجاد مي كند، ممكن است خسته يا تنها شوند و در نتيجه سر خود را براي تحريك بكوبند.كودكاني كه در محيط شلوغ، پر سر و صدا و ناآرام غرق مي شوند نيز با حركات موزون مانند كوبيدن سر كودك آرام مي شوند.برخي از كودكان هنگام دندان درآوردن يا عفونت گوش براي تسكين سرشان را تكان مي دهند.نوزاد ممكن است از سر نااميدي يا عصبانيت سرشان را تكان دهند يا به جايي بكوبند، مانند حالت عصبانيت.كوبيدن سر كودك براي جلب توجه نيز مي باشد. هر چه كودكان واكنش بيشتري از سوي والدين يا ساير بزرگسالان دريافت كنند، احتمال ادامه اين عادت بيشتر است.نكته: به طور كلي، كودكان به منظور آسيب رساندن به خود، سرشان را نمي كوبند.
كوبيدن سر كودك چقدر شايع است؟تا ۲۰ درصد از نوزادان و كودكان نوپا سالم، سر خود را تكان مي دهند يا آن را به جايي مي كوبند . اگر فرزند شما سالم است و فقط هنگام خواب سرش را تكان مي دهد، جاي نگراني نيست.
گفتني است، كوبيدن سر كودك، چرخاندن سر و تكان دادن بدن در كودكان مبتلا به تاخير رشد، كودكان مبتلا به اوتيسم و ​​كودكاني كه مورد آزار و اذيت يا بي‌توجهي قرار مي گيرند، بسيار شايع‌تر است.

 
پسرها سه برابر بيشتر از دخترها در معرض كوبيدن سر كودك قرار دارند.
كوبيدن سر كودك اوتيسم چقدر طول مي كشد؟كوبيدن سر كودك معمولاً پس از شش ماهگي ظاهر مي شود و معمولاً تا چهار سالگي به طور خود به خود پايان مي يابد. با اين حال، كوبيدن سر كودك اگر بيش از سال‌هاي اوليه ادامه يابد يا منجر به صدمات جدي مي شود.
در رشد و رفتار معمول دوران كودكي، كودكي كه بيش از سه سالگي هنوز كوبيدن سر كودك را تحربه مي كند، بايد از نظر پزشكي مورد ارزيابي قرار گيرد.
از كجا بفهميم ضربه سر نشانه اوتيسم است؟
پنج رفتار كليدي كودكان مبتلا به اوتيسم را متمايز مي كند كه شامل موارد زير همراه با كوبيدن سر كودك مي باشد:
تا ۱۴ ماهگي، اكثر كودكان به اشياء اشاره مي كنند تا فرد ديگري را وادار كنند كه به آن شي نگاه كند.عدم دنبال كردن اشاره هاي ديگران در حالي كه كودكان ديگر اغلب به چيزي كه بزرگسالان به آن اشاره دارند نگاه مي كنند.فقدان تماس چشمي يا تماس چشمي زودگذر: تا سه ماهگي، كودكان سالم تماس چشمي مداوم را به عنوان وسيله اي براي ارتباط اجتماعي و تعامل انتخاب مي كنندعدم پاسخگويي به نام: در ۱۲ ماهگي، كودكان سالم به فردي كه نام آن ها يا نام مستعاري را كه اغلب مي شنوند صدا مي كند نگاه مي كنند يا به سمت آن ها بر مي گردند.

دروغ گويي در كودكان تقريبا امري عادي مي باشد كه با كمك والدين كودكان مي توانند از آن عبور كنند. مطمئن باشيد جايي، زماني با دروغ گويي در كودكان مواجه خواهيد شد.
هنگام رشد مي توانيد انتظار داشته باشيد كه دروغ هاي پيچيده تر و بزرگتري را نسبت به دوران كودكي اش بگويد. دروغ هاي وي لزوما به دليل شيطنت يا بدجنسي نيستند.
در اين سن دلايل رشدي و هيجاني زيادي براي دروغ گويي در كودكان وجود دارند مانند نياز به احساس مهم بودن يا تمايل به چشم پوشي از احساسات ديگران. خبر خوب اين است كه كودك دبستاني تفاوت بين خوب و بد را مي داند و نمي‌خواهد با دروغگويي كسي را آزار بدهد.
علت دروغگويي كودكان ابتداييابتدا نياز داريد بدانيد كه با چه موضوعي رو به رو هستيد قبل از آنكه به كودك خود ياد بدهيد كه چرا بايد دروغگويي را قطع كند. بايد كشف كنيد كه چرا حقيقت را در نظر نمي‌گيرد. اينجا در اين مقاله انواع متداول دلايل دروغگويي كودكان دبستاني را آورده ايم، بنابراين با ما همراه باشيد:
۱.افسانه بافيدر كنار مشاهده بلوغ و پختگي كودكتان متوجه خواهيد شد كه كودك دبستاني شما هنوز هم در حال ابداع داستان‌هايي با جزئيات بسيار است. زماني كه به شما داستاني مي گويد در مورد يك اسب پرنده كه در وسط حياط مدرسه ديده و سوار آن شده؛ اين ممكن است بخاطر اين باشد كه هنوز قادر نيست به طور كامل تفاوت بين واقعيت و تخيل را تشخيص دهد، و يا سعي دارد كه توجه شما را جلب كند.
اگر فرزند شما تمايل به بزرگ نمايي دارد گاهي اوقات داستان ها را به قدري تغيير مي‌دهد كه ممكن است كاملاً غير واقعي باشند، در اين حالت احتمالا كودك فاقد اعتماد به نفس بوده و ممكن است احساس نياز به بالا بردن خود داشته باشد. هم چنين ممكن است فشاري احساس مي‌كند براي خوب بودن در چيزي، يا فكر مي‌كند كه بايد خودش را ثابت كند تا توسط شخصي و يا گروهي از افراد خاص مورد توجه و پذيرش قرار بگيرد.
فارغ از اينكه چه دليلي پشت افسانه بافي كودك شماست، مهم است كه كودك در حال رشد خود را مورد تمسخر قرار ندهيد؛ كه در اين صورت اعتماد به نفس وي بيشتر سقوط خواهد كرد. نشان دهيد هر آنچه كه هست را شما ستايش مي كنيد و ويژگي هاي مثبت وي را مورد قدرداني و پاداش قرار دهيد.
اگر مي توانيد موضوع صحبت را عوض كنيد؛ براي مثال در مورد چيز ديگري غير از موضوع دروغ صحبت كنيد و يا به آرامي به كودك خود بگوييد كه شما مي‌دانيد آنچه كه او گفته است واقعيت ندارد و شما او را دوست داريد حتي اگر سوار اسب پرنده نشده باشد.
اگر به فرد ديگري در حضور شما دروغ گفت به او در جلوي جمع تذكر ندهيد. به جاي آن تا زماني كه با كودك تنها شويد صبر كنيد، سپس به آرامي به وي توضيح دهيد كه شما مي‌دانيد در حال افسانه بافي است، و اينكه انجام يه همچين كاري عواقب بدي را در پي خواهد داشت.
براي اينكه بهتر متوجه شود از برخي داستان ها و قصه هاي كودكانه استفاده كنيد; معروف ترين آنها چوپان دروغگو است كه با دروغ گفتن گوسفندانش از دست داد و مردم روستا ديگر به وي اعتماد نداشتند، يا قصه خرگوش كوچولويي كه با دروغ گفتن دوستاي صميمي خود را از دست داد.
به احتمال زياد در طول زمان و در سن ۹ سالگي كودك شما اين افسانه بافي ها را كنار مي‌گذارد درست زماني كه ديگر تفاوت بين واقعيت و خيال براي بسياري از بچه‌ها شفاف‌تر شده است.

دروغ گويي در كودكان ۲. دروغ گويي در كودكان براي پوشاندن حقيقتزماني كه كودك شما انكار مي كند و به دروغ مي‌گويد كه زياد كردن شعله گاز كه منجر به سوختن غذا شده كار او نبوده، در واقع مي‌داند كه كار غلطي انجام داده و سعي در پوشاندن آن دارد. هدف وي اينست كه از تنبيه و نتايج ناخوشايند دوري كند.
كودكان اين روش را در سنين پايين مي آموزند و با رشد خود آن را تكميل مي كنند. دروغ هايي كه براي فرار از تنبيه و انضباط گفته مي‌شوند شما را در موقعيت سختي قرار مي دهند. اگر كودك را به دليل كار اشتباهي كه انجام داده تنبيه كنيد ممكن است تصميم بگيرد كه دروغ گويي برايش بهتر است.

اگر كاري انجام ندهيد نيز رفتارش تغيير نخواهد كرد و دروغ گويي در كودكان ادامه خواهد يافت. اگر كودك خود را هم به خاطر دروغ و به هم به دليل كار اشتباه اصلي تنبيه كنيد مسئله پيچيده تر مي شود. روش درست اين است كه بين سهل گير بودن و مجازات گر بودن يك تعادل ايجاد كنيد.
بر اساس يك پژوهش والديني كه بيشتر  از بقيه از اصول اخلاقي استفاده مي كننند؛ فرار از واقعيت و دروغگويي كم تري در فرزندان خود مشاهده مي كنند. در حاليكه والديني كه فرزندان خود را به دليل دروغ گويي تنبيه مي‌كردند در واقع آن ها را به نوعي تشويق دروغ گويي در كودكان مي‌كردند.
زماني كه كودك شما سعي دارد با دروغگويي مخفي كاري كند تلاش كنيد قدم هاي زير را دنبال كنيد:
آرامش خود را حفظ كنيد، به جاي آن از اين فرصت استفاده كنيد كه صداقت را به وي آموزش دهيدبررسي كنيد كه چرا وي مخفي كاري مي كند. براي مثال از كودك پرسيد كه چرا زير گاز را زياد كرده، وي تاييد مي كند ترس از اين داشته مبادا شما را ناراحت كرده و يا به خاطر سوختن غذا مورد سرزنش قرار گيرد.توضيح دهيد كه چرا دروغ گويي اشتباه است به اين موضوع اشاره كنيد كه نبايد به گاز دست ميزد و بايد از بقيه كمك مي‌گرفت. به او بگوييد به هر حال اشتباهي رخ داده و قابل بخشش است. اما از سوي ديگر دروغگويي پذيرفتني نيست، روي انگيزه‌هاي پشت دروغگويي تمركز كنيد تا خود دروغ. بيشتر از اين كه مدام روي دروغگويي تاكيد كنيد به او بگوييد كه شما ناراحتيد چون مسئوليت كاري كه انجام داده را نمي پذيرد.در مورد پيامدهاي قابل قبول و غير خوشونت آميز تصميم بگيريد بيشتر از تنبيه كودك خود به راه‌هايي فكر كنيد كه بتواند اشتباهات خود را جبران كند.به او بگوييد كه به هر صورت او را دوست داريد. خوب است كه كودك شما نسبت به رفتارش هوشيار شود، و نسبت به رفتار بدش كمي احساس پشيماني كند. اما به هر صورت حواستان باشد كه موجب نشويد هر بار كه اشتباه مي كند اعتماد به نفسش را از دست بدهد.

منبع:كانون مشاوران ايران-دلائل اساسي دروغ گويي در كودكان + ۱۰ نشانه دروغگويي كودكان

دلبستگي ناايمن در بزرگسالي، درمان دلبستگي ناايمن كودك، دلبستگي ناايمن در كودكان همه در اين مقاله بررسي مي شود. بر اساس تئوري دلبستگي، رابطه شما تحت تاثير سبك دلبستگي ذاتي قرار مي گيرد.
اگر مايل به تغيير الگوهاي روابط خود هستيد، مشاور مي تواند به شما كمك كند. تحقيقات نشان مي دهد كه درمان در كاهش علائم افسردگي، وسواس ، حساسيت بين فردي و اضطراب موثر است.
دلبستگي ناايمنتئوري دلبستگي چيست؟تئوري دلبستگي بيان مي كند كه روابط شكل گرفته در دوران كودكي با مراقبان مانند والدين، ممكن است بر نحوه تعامل ما با ديگران در طول زندگي تأثير بگذارد.
هنگامي كه نظريه دلبستگي براي اولين بار در دهه ۱۹۶۰ نظريه پردازي شد، تنها در مورد رفتار كودكان خردسال به كار رفت، اما در دهه ۱۹۸۰ نظريه دلبستگي گسترش يافت و رفتار بزرگسالان را نيز در بر گرفت.
كودكاني كه دوران كودكي ناسازگاري يا سوء استفاده عاطفي را تجربه مي كنند، ممكن است با يادگيري مهارت هاي ناسازگار مانند فاصله گرفتن عاطفي از روابط رشد كنند. با گذشت زمان، مهارت هاي اجتماعي، عاطفي و ذهني اين كودكان ممكن است براي روابط بزرگسالان آن ها مخرب شود.
چهار دسته از سبك‌هاي دلبستگيدلبستگي ايمن :افرادي كه دلبستگي ايمن دارند و قادر به تعيين مرزهاي مناسب هستند، تمايل دارند در روابط نزديك خود احساس امنيت، ثبات و رضايت بيشتري داشته باشند. اين افراد از تنهايي نمي ترسند، اما معمولاً در روابط نزديك و معنادار پيشرفت مي كنند.
سبك دلبستگي اضطرابي/ دوسوگرا:افراد داراي سبك دلبستگي دوسوگرا بيش از حد نيازمند هستند. همانطور كه برچسب ها نشان مي دهد، افراد داراي اين سبك دلبستگي اغلب مضطرب و نامطمئن بوده و فاقد عزت نفس هستند. آنها علاقه به صميميت عاطفي دارند اما نگران هستند كه ديگران نمي خواهند با آن ها باشند.
سبك دلبستگي اجتنابي:بزرگسالاني كه داراي سبك دلبستگي ناايمن اجتنابي هستند برعكس آن هايي هستند كه دوسوگرا يا مضطرب مي باشند. به جاي علاقه به صميميت، آنقدر نسبت به صميميت محتاط هستند كه سعي مي كنند از ارتباط عاطفي با ديگران اجتناب كنند. آن ها ترجيح مي دهند به ديگران تكيه نكنند يا اينكه ديگران به آن ها تكيه كنند.
سبك دلبستگي ناسازگار:اين سبك دلبستگي از ترس شديد ناشي مي‌شود كه اغلب در نتيجه ضربه، غفلت يا سوء استفاده در دوران كودكي است. بزرگسالاني كه اين سبك دلبستگي ناايمن دارند، معمولاً احساس مي‌كنند كه لايق عشق يا صميميت در يك رابطه نيستند.
با درك سبك دلبستگي خود، ممكن است بتوانيد ياد بگيريد كه چگونه الگوهاي دلبستگي ناسالم را تغيير دهيد.ذخيره


شناسايي اختلال دلبستگيتئوري دلبستگي معتقد است كه توجه و ايمني كه در چند سال اول زندگي تجربه كرديد ممكن است بر ديدگاه شما نسبت به روابط در طول زندگي تأثير بگذارد. به عنوان مثال، اگر اغلب در دوران نوزادي تنها مي مانديد، ممكن است در بزرگسالي در ايجاد روابط قابل اعتماد با مشكل مواجه شويد.
افراد داراي الگوهاي دلبستگي ناسالم ممكن است بتوانند دليل رفتارهاي خود را با توجه به اتفاقات كودكي كشف كنند. آنها همچنين ممكن است برخي از علائم رايج اختلالات دلبستگي را نشان دهند، اين علائم شامل موارد زير مي باشد:
مشكل در برخورد با تعارضكنترل ديگرانرفتار تكانشيمشكل در كنترل يا بيان احساساتمشكل در دريافت و ابراز عشقاحساس انزوامشكل در نشان دادن پشيماني يا همدليتمايل به انكار مسئوليت در مشكلاتاحساس ناتوانيمشكل در بحثبه افراد اعتماد نمي‌كنند.از افراد كمك و حمايت نمي‌گيرند.عزت نفس پاييني دارند.هوشياري بيش از حدگريه تسلي ناپذيراضطرابمشكل در حفظ روابط اعتماد يا پايدار

منبع:كانون مشاوران ايران-دلبستگي ناايمن قاتل زندگي مشترك | درمان + شناسايي

سازگاري كودك با مدرسه دشوار مي باشد، آيا فرزندتان در مدرسه گريه مي كند؟ در اين شرايط بايد ياد بگيريد چگونه با اضطراب جدايي كنار بياييد و كاري كنيد كه صبح ها راحت تر فرزند خود را در مدرسه رها كنيد.
چرا كودك من هنگام رفتن به مدرسه گريه مي كند؟بيشتر بچه ها وقتي به مدرسه برده مي شوند به خاطر اضطراب جدايي گريه مي كنند، فكر دور شدن از والدينشان باعث گريه آن ها مي شود.
مدرسه رفتن بچه‌ها به زور و با دعوا هيچ فايده‌اي ندارد، زيرا اين بدان معناست كه چيزي براي نگراني وجود دارد كه باعث مي‌شود كودك بيشتر بترسد و شروع به گريه كند و سازگاري كودك با مدرسه براي والدين سخت تر شود.
علائم ترس از مدرسهعلائم زيادي وجود دارد كه نشان مي دهد كه سازگاري كودك با مدرسه كم است يا ترس از جدايي را تجربه مي كند در اين شرايط توصيه مي شود كه والدين به علائم توجه كنند و در صورت تشديد آن از مشاور كمك بگيرند.

نشانه هاي زير علائم عدم سازگاري كودك با مدرسه مي باشد:
گريه، عصبانيت، فرياد زدن يا جيغ كشيدنخود را در اتاق خود پنهان كردن يا درب اتاق را بستنامتناع از حركت به سمت مدرسهالتماس براي نرفتن به مدرسه، گريه، افتادن روي زمينقبل از مدرسه از درد، درد و بيماري شكايت مي كند و اگر اجازه دهيد در خانه بماند ناگهان بهتر مي شود.سطح بالايي از اضطراب را هنگام رفتن به مدرسه نشان مي دهدمشكل خواب دارد و اغلب كابوس مي بيند.علل اضطراب جدايياضطراب جدايي، ترس و عدم سازگاري كودك با مدرسه دلايل زيادي مي تواند داشته باشد كه به مدرسه يا محيط خانه و خانواده مربوط مي شود، اين علل ها شامل موارد زير مي باشند، به ياد داشته باشيد كه آشنايي با اين علت ها سبب سازگاري كودك با مدرسه مي شود:
رويدادهاي نگران كننده در خانه يا مدرسهتعارض در خانواده يا با دوستان در مدرسه تغيير مدرسه مي تواند براي بسياري از كودكان استرس شديدي داشته و باعث عدم سازگاري كودك با مدرسه شود.مشكلات با معلمنتايج ضعيف مدرسهانتظار بالاي والدين
سازگاري كودك با مدرسهكمك به سازگاري كودك با مدرسه۱. در مورد احساسات فرزندتان در خانه بحث كنيدگاهي اوقات موثرترين راه براي جلوگيري از گريه و سازگاري كودك با مدرسه بروز احساسات به نوع ديگر و روش ديگري مي باشد.
پس از آرام شدن همه چيز با كودك خود در مورد احساسات او در آن روز صحبت كنيد. از كلمات براي توصيف احساسات او استفاده كنيد ولي در به كار بردن كلمات دقت داشته باشيد.
به او اجازه دهيد احساسات خود را بيان كند و به آن ها كمك كنيد تا بتواند احساساتي مانند ترس، عصبانيت، آسيب ديدگي و نگراني را بهتر نشان دهد. به او يادآوري كنيد كه اشكالي ندارد كه دلتنگ شما باشد و به او بگوييد كه شما هم دلتنگش هستيد و هر روز مشتاق هستيد تا از مدرسه به خانه بيايد و او را ببينيد.

منبع:كانون مشاوران ايران-۱۱ راه سازگاري كودك با مدرسه | با بچه اي كه به مدرسه نميرود چه بايد كرد

ممكن است به عنوان يك زن از اينكه ميل جنسي تان كم شده است، دچار تعجب و يا نگراني شده باشيد.
همچنين ممكن است اين مساله باعث ايجاد نارضايتي هاي متعددي در همسرتان شده باشد و وضعيت ارتباطي تان را وخيم كرده باشد.
ممكن است در حالي به خواندن اين متن بپردازيد كه مي خواهيد دلايل كم ميل شدن همسرتان را بدانيد و به او كمك كنيد تا ميل جنسي طبيعي اش را دوباره به دست آورد و روابط تان مانند گذشته گرم و پر حرارت شود.
مهم ترين دلايل كاهش ميل جنسي در زناندر اين متن سعي داريم تا شما را با مهم ترين دلايل كاهش ميل جنسي در زنان آشنا كنيم.
داروهاي مصرفي را چك كنيد.مصرف رده بندي خاصي از دارو به ويژه داروهاي ضد افسردگي، ضد تشنج، مخدرهاي مسكن درد، داروهاي خوراكي ضد بارداري و انواع داروهاي كاهش دهنده ي فشار خون مي تواند ميل جنسي را تا حد زيادي كاهش دهد.
در صورتي كه كاهش ميل جنسي فرد به دليل استفاده از دارو باشد، لازم است پزشك مربوطه را در جريان قرار دهيد تا در كنار داروها، از مكمل هاي تقويت كننده ي ميل جنسي نيز استفاده كنيد و وضعيت بهتر شود.
هيچ گاه به دليل تاثير داروها بر ميل جنسي تان، اقدام به قطع خودسرانه ي آن ها نكنيد چرا كه مي تواند افسردگي و يا اضطراب تان رو دو چندان كند و مشكلات تان را بيشتر از قبل كند.
سطح استرس و اضطراب تان را چك كنيد.بالا بودن سطح اضطراب در مورد مسايل مختلف كاري، تحصيلي، خانوادگي و.. مي تواند ميل جنسي زنان را تا حد زيادي كاهش دهد.
در اين شرايط بهترين كار آن است كه با فردي متخصص در زمينه ي كنترل اضطراب تان مشورت كنيد و يا از روش هاي صحيح برنامه ريزي و كنترل اضطراب و استرس استفاده كنيد.
اگر كاهش ميل جنسي همسرتان به دليل سطح بالاي اضطراب است، مي توانيد از طريق همدلي و كمك به او در انجام فعاليت ها، به كاهش سطح استرسش كمك كنيد تا بتواند عملكرد جنسي طبيعي اش را به دست آورد.
به ياد داشته باشيد كه بي ميلي جنسي همسرتان نشان دهنده ي بي علاقگي اش به شما نيست و لازم است با ريشه يابي صحيح مساله، آن را حل كنيد.در مورد خودتان چه ديدگاهي داريد؟
بر اساس تجارب باليني، ديدگاه منفي و يا غير واقعي در مورد خود و خودانگاره ي جسمي مي تواند يكي از دلايل بي ميلي جنسي باشد.
اين حالت كه در زنان بسيار شايع تر است به وضعيتي اطلاق مي شود كه فرد در خصوص بدن خود ديدگاه خوبي ندارد، خودش را بيش از حد چاق، نازيبا و يا زشت تلقي مي كند و به همين دليل به اين باور مي رسد كه ” من به اندازه ي كافي خوب نيستم و نمي توانم ارتباط لذت بخشي را شكل دهم”
در بسياري از موارد بدريخت انگاري بدني ريشه در بازخوردهاي دوران كودكي دارد و لازم است تا فرد با دريافت كمك هاي تخصصي، بر آن غلبه كند.
به خاطر داشته باشد به عنوان همسر فردي كه خود را به اندازه ي كافي خوب و جذاب نمي داند، مي توانيد نقش زيادي در حل مشكل داشته باشيد.
براي اين منظور، همواره به او بازخورد مثبت دهيد، از ويژگي هاي خوبش تعريف كنيد، او را با ديگران مقايسه نكنيد و بخاطر رابطه ي خوبي كه با شما دارد تحسينش كنيد.
آيا تحت فشار مراقبت هستيد؟قرار گرفتن دايمي در نقش مراقب يعني كسي كه از فرزندان، همسر، عضو بيمار خانواده و مواردي از اين قبيل مراقبت مي كند، منجر به تجربه ي حد زيادي از فشار رواني مي شود.
در جهت حفظ سلامت روان تان بهتر است براي مدتي از اين نقش انصراف دهيد و يا مسئوليت هاي مراقبتي تان را كاهش دهيد تا بتوانيد عملكرد جنسي سالمي را به دست آوريد.
ارتباط تان با همسرتان را چك كنيد.اصولا زنان در شرايطي به برقراي رابطه ي جنسي علاقمند مي شوند، كه با آن ها ارتباط خوب و محبت آميزي داشته باشيد.
يكي از علل اصلي تاكيد ب پيش نوازي قبل از شروع رابطه ي جنسي نيزهمين مساله است.
بنابراين در صورتي كه در ارتباط با همسرتان مشكلاتي را تجربه مي كنيد، كاهش ميل جنسي تان قابل پيش بيني است.

تجربه ي مشكلات مختلف، مي تواند رابطه تان را سرد كرده و سردي و رخوت در رابطه ي جنسي تان نيز نمود پيدا مي كند.
بنابراين بهتر است بار مشكلات را به دوش نكشيد و براي رفع آن ها از يك مشاور متخصص درخواست كمك كنيد.
در بسياري از موارد رنجش هاي قديمي، عدم بيان احساسات، انتظارات و خواسته ها مي تواند ريشه ي اصلي سردي ورابط جنسي باشد كه نياز به خانواده درماني و اقدامات عملي دارد.
فشار كاري تان در چه حد است؟عامل ديگر كاهش ميل جنسي زنان ، فشار كاري است.
اگر چه ممكن است مردان در شرايط پرفشار كاري، تمايل بيشتري به برقراري رابطه جنسي نشان دهند، اما در مرود زنان اين اصل صادق نيست.
تجربه ي فشار كاري زياد، خستگي و بي خوابي هاي مداوم مي تواند ميل جنسي زن را كاهش دهد و لازم است تا موارد ذكر شده به خوبي مديريت شوند تا مساله مرتفع شود.
ميزان تستسترون آزاد را چك كنيد.كاهش ميزان اين هورمون نيز مي تواند در كاهش ميل جنسي موثر واقع شود.
بنابراين توجه داشته باشيد كه طيف گسترده اي از علل جسمي، رواني، درون رواني و بين فردي مي تواند در ايجاد اين مشكل دخيل باشد.
بنابراين بهتر است موارد ذكر شده را بررسي كنيد و در صورت مشاهده ي مشكل به درمانگر مربوطه مراجعه نماييد.

منبع:كانون مشاوران ايران-۸ دلايل مهم كاهش ميل جنسي در زنان