کودکان

آیا به نظر می‌آید کودکان شما درخواست‌هایتان را نمی‌شنوند؟ اگر این‌طور است، به خاطر ضعف شنوایی آنها نیست، بلکه نشانه بی‌توجهی آنها به حرف‌های شما است. آنها تا هنگامی که صدایتان به حدی بلند شود که احساس کنند خیلی جدی هستید به این کار ادامه می‌دهند.

رفع این مشکل دو جزء ضروری را می‌طلبد: والدین باید چیزی را بگویند که هدفی از آن دارند و سپس آن مطالب را جدی بگیرند. پس کلمات خود را با دقت انتخاب کنید، سپس آنها را با صداقت، و محکم به کودکان انتقال دهید. کودک شما به زودی یاد خواهد گرفت که در اولین لحظه‌ای که شروع به صحبت می‌کنید، به شما گوش فرار دهد. برای نیل به این منظور به نکات زیر توجه کنید:

۱- مجبورش کنید به چشم‌هایتان نگاه کند

از آنجایی که حواس کودکان به آسانی پرت می‌شود، اطمینان حاصل کنید که هنگام صحبت کردن، به شما نگاه می‌کنند. شاید این مهم‌ترین عامل در پیروی کودک از دستورات یا گوش دادن به شما باشد. نشان دهید که منظور شما از تلاقی نگاه چیست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید: چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشم‌های هم نگاه کنید، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند، بازنده است.

اگر کودکتان از نگاه کردن به چشمان شما می‌ترسد یا احساس راحتی نمی‌کند، به او بیاموزید تا به دهان یا تمام صورت شما نگاه کند.

گاهی برای جلب توجه یک کودک لازم است تماس جسمی با او داشته باشید. به آرامی دستتان را روی شانه‌اش بگذارید یا در صورت لزوم، دو تا دستتان را روی شانه‌هایش قرار دهید و با ملایمت صورتش را به طرف خود نگاه دارید. فقط گاهی از این روش استفاده کنید و بکوشید به استفاده از آن عادت نکنید. برای کودکان بزرگ‌تر هر چیزی بیش از یک اشاره کوچک با دست بر شانه‌اش، ممکن است به جای جلب توجه، به یک رویارویی بدون ثمر بینجامد.

وقتی کودک هنگام صحبت کردن به شما نگاه می‌کند، برای این کار او را تشویق کنید و بگذارید بداند که از او راضی هستید. بعدها در صورتی که علاوه بر نگاه کردن به شما، از دستورات نیز پیروی کرد، او را تحسین کنید.

۲- آرام ولی محکم صحبت کنید

اگر معمولا هنگامی که کاری از کودکتان می‌خواهید صدایتان را بلند می‌کنید، کودک می‌آموزد تا هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده‌اید، به شما بی‌توجهی کند. اگر متوجه شدید که صدایتان لحظه به لحظه بلندتر می‌شود، صبر کنید، یک نفس عمیق بکشید، به چشم‌های کودک خیره شوید، با آهستگی و بسیار شمرده سخن بگویید. بگویید، «اندی (با یک مکث بین هر کلمه در حالی که به هم نگاه می‌کنید)، من…. ازت…. می‌خوام…. لباس‌هات رو…. همین حالا…. جمع کنی…. و توی…. کمد…. بگذاری.»

۳- از جملات پرسشی اجتناب کنید

وقتی به کودکتان می‌گویید «چطور لباس‌هات رو جمع کنی؟» اگر پاسخ دهد، «حالا نه!» متعجب نشوید. اگر بگویید «می‌آیی حالا ظرف‌ها رو تمیز کنیم؟»، این فرصت را به او داده‌اید تا بگوید، «نمی‌آم.» اگر در مورد چیزی که می‌خواهید کودکتان انجام دهد سوالی در ذهن ندارید، از جملات قاطع استفاده کنید تا دقیقا بداند چه کار باید بکند و به علاوه آن را چه موقع، کجا و چگونه انجام دهد.

۴- با جملات ساده صحبت کنید

از کلماتی که کودکتان آنها را نمی‌فهمد استفاده نکنید. ساده و روشن حرف بزنید. پرچانگی نکنید. دستورات و توضیحات طولانی ممکن است باعث فراموش شدن بخش‌های اصلی صحبتتان شود. نوجوانان برای به یاد آوردن سرنخ‌های اطلاعات شفاهی، توانایی محدودی دارند. گفتگوهای کوتاه و ساده، همراه با یک عکس‌العمل طبیعی بهتر از یک سخنرانی طولانی، درک و به خاطر سپرده می‌شود. به جای ادامه گفتگو در مورد مسئولیت، ارزش پول و اصول اخلاق، وضعیت را برای کودک روشن کنید: «یا همین حالا از دوچرخه‌سواری دست می‌کشی، یا یک هفته حق سوار شدن نداری.»

۵- احساستان را به کودک بگویید

بدون آن که به‌طور مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید که در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید. برای مثال، «به خاطر این که خودت توالت رو تمیز نمی‌کنی، واقعا ناراحتم.» یا، «وقتی به موقع خونه نمی‌آی واقعا نگران می‌شم». اگر از جملاتی استفاده کنید که به جای کودک به خودتان اشاره کند، می‌توانید از انتقاد، سرزنش یا حمله کردن به کودک بپرهیزید، همچنان احساسات را به‌طور موثری بیان کنید.

چگونه از روش‌های کسب آرامش استفاده کنیم (یا چگونه خونسرد باشیم)

افزاد بالغ دوران کودکی را به عنوان یک دوره خالی از تشویش به یاد می‌آورند. دوره‌ای خالی از مسئولیت، نگرانی یا مشکل. ولی کودکان دنیار امروز از جهات گوناگونی تحت فشارهای سختی قرار دارند. آنها مجبورند چیزهای متفاوتی نظیر خواندن و حساب کردن را حتی قبل از ورود به دبستان بیاموزند. کودکان می‌دانند که از آنها انتظار می‌رود تا دبیرستان را تمام کنند و وارد دانشگاه شوند. آنها اغلب مجبورند تنش‌های طلاق، اشتغال والدین، نگرانی‌های روزانه، یا ساعت‌های تنهایی در خانه را تحمل کنند. خطر جنگ هسته‌ای، ربوده شدن توسط دزدان بچه و قتل، توسط والدین و اطرافیان به کودکان ابراز می‌شوند.

تنش‌های دنیای کودکان ممکن است به صورت نشانه‌های فیزیکی نظیر بی‌خوابی، سردرد ناشی از فشار عصبی، خیس کردن رختخواب در شب، یا ناراحتی‌های گوارشی عصبی خودنمایی کنند. یا ممکن است به صورت تظاهرات احساسی نظیر عصبانیت، پس زدن و ترس مشخص شوند. این تظاهرات را می‌توان به عنوان یک مشکل تربیتی تفسیر کرد. به عنوان یک پدر یا مادر می‌توانید روش‌های کنترل تنش را بیاموزید. این روش‌ها به شما و کودک کمک می‌کنند تا بر اضطراب چیره شوید.

ما به والدین و کودکان راه‌های حفظ آرامش را می‌آموزیم و از طریق تجربه شخصی و حرفه‌ای می‌دانیم که آموزش روش‌های کاهش تنش، در زندگی شما و کودکتان تغییرات مطلوبی ایجاد خواهد کرد. آموختن این روش‌ها به تمرین نیاز دارد، پس برای آموختن آنها زمان صرف کنید. مطمئن باشید که به زحمتش می‌ارزد. برنامه ما و متن‌هایی را که در آخر این بخش پیشنهاد شده‌اند، امتحان کنید. به دستوراتی که دکتر چارلز استروبل برای والدین و کودکان طراحی کرده است، توجه کنید.



۱- واکنش‌های تنش را تشخیص دهید. مایکل هر روز پس از مدرسه دچار سردرد می‌شود. شری به خاطر چیزهای بی‌اهمیت عصبانی می‌شود. جان هر روز صبح با دل درد از خواب بیدار می‌شود. اَمی به سختی به خواب می‌رود. اگر همه این مشکلات را نشانه‌های اضطراب و شرایط تنش‌زا بدانیم، حدس خوبی زده‌ایم.

فهرست زیر می‌تواند به شما کمک کند تا برخی از تظاهرات فیزیولوژیک و رفتاری تنش‌زا را تشخیص دهید. به خاطر داشته باشید که این نشانه‌ها می‌توانند ناشی از مشکلات جسمی باشند، بنابراین، قبل از آن که یک نشانه پایا را به عنوان یک اثر فیزیولوژیک تصور کنید، آن را با پزشکتان در میان بگذارید. گاهی از این نشانه‌ها برای کسب توجه یا در رفتن از زیر بار تکالیف استفاده می‌شود.

منبع:مرکز مشاوره-مشاور کودک خوب :روش صحبت با کودک

کودکان عشق را چه می دانند؟ عشق از زبان کودکان چه می باشد؟ گروه متخصص و محقق در یک تحقیق سوالی را از گروهی کودک خردسال پرسیده بودند که پاسخ هایی که بچه ها دادند عمیق ترو متفکرانه تر از تصورات بود.

معنی عشق چیست؟
عشق در واقع مفهومی دشوار برای توصیف است، حتی برای بزرگسالان. فرهنگ لغت این احساس را به عنوان “احساس شدید محبت عمیق” تعریف می کند. توجه داشته باشید که عشق و محبت برای رشد سالم مغز کودک ضروری است. احساسات کودک نسبت به خود، میزان اعتماد به نفس آن ها و اینکه چگونه با استرس کنار می آیند، همه تحت تأثیر درک آن ها از عشق می باشد.

عشق از دیدگاه آرشام ۴ ساله: وقتی کسی شما رو دوست داره، اسم شما رو متفاوت از بقیه می گه . وقتی اون شما رو صدا می کنه احساس می کنی که با عشق اسم شما بیان شده است.
عشق از دیدگاه ربکا ۸ ساله: مادر بزرگ من از وقتی آرتروز گرفته نمی تونه خم بشه و ناخن هاش رو لاک بزنه پدر بزرگم همیشه این کار رو براش می کنه حتی حالا که دست هاش ارتروز گرفتن، این عشقه.
عشق از دیدگاه سارا ۶ ساله: عشق زمانیه که شما برای غذا خوردن می رین بیرون و بیشتر سیب زمینی سرخ شده خودتون رو می دهید به اون بدون اینکه از اون انتظار داشته باشید که کمی از غذای خودشو بده به شما.
عشق از دیدگاه مانی ۸ ساله: عشق یعنی وقتی که مامان من برای بابام قهوه درست می کنه و قبل از اینکه بدش به بابا امتحانش می کنه تا مطمئن بشه که طعمش خوبه.
عشق اون چیزیه که لبخند رو وقتی که خسته ای به لبت میاره . تری – ۴ ساله
عشق از دیدگاه امیلی ۱۰ ساله: عشق وقتیه که شما همش همدیگه رو می بوسید بعد وقتی از بوسیدن خسته می شید ولی هنوز دوست دارید با هم باشید پس بیشتر با هم حرف می زنید. مامان و بابای من دقیقا اینجورین.


عشق از دیدگاه دنیل ۷ ساله: عشق همون باز کردن کادوهای کریسمسه به شرطی که یه لحظه دست نگه داری و فقط با دقت بهش نگاه کنید
عشق از دیدگاه سمیه ۱۱ ساله: اگه می خواهی دوست داشتن رو بهتر یاد بگیری، باید از دوستی که بیشتر از همه ازش متنفری شروع کنی.
عشق از دیدگاه ریحانه ۹ ساله: عشق اون موقعس که تو به پسره می گی که از تی شرتش خوشت اومده ، بعد اون هر روز می پوشتش.
عشق از دیدگاه تامی ۶ ساله: عشق مثل یه پیرزن و یه پیرمرد می مونه که هنوز با هم دوست هستن حتی بعد از اینکه همدیگر رو خیلی خوب می شناسن.
عشق از دیدگاه کیانا ۸ ساله: موقع تکنوازی پیانو، من تنهایی روی سن بودم و خیلی هم ترسیده بودم. به تمام مردمی که منو نگاه می کردن نگاه کردم و بابام رو دیدم که تکون می خوره و لبخند می زد اون تنها کسی بود که این کار رو می کرد. من دیگه نترسیدم.
عشق از دیدگاه کلر ۶ ساله: مامانم منو بیشتر از هر کس دیگه ای دوست داره چون هیچ کس دیگه ای شبها منو نمی بوسه تا خوابم ببره.


عشق از دیدگاه فاطمه ۵ ساله: عشق اون موقعی هست که مامان بهترین تیکه مرغ رو میده به بابا.
عشق از دیدگاه کریس ۷ ساله: عشق زمانیه که مامان، بابا رو خندان می بینه و بهش میگه که هنوز هم از همه خوش تیپ تره.

منبع:مشاوره ازدواج-عشق از زبان کودکان

اهمیت حس کار کردن و کمک کردن در کودکان چیست؟کودکان از همان سنین کم، تمایل به کمک کردن و مشارکت در فعالیت‌های مختلف دارند. این حس، می‌تواند در رشد و تربیت آن‌ها تأثیرات مثبت زیادی داشته باشد. در این مقاله، به بررسی اهمیت حس کار کردن و کمک کردن در کودکان می‌پردازیم.

فواید
افزایش اعتماد به نفس:وقتی کودکی در انجام کاری موفق می‌شود، اعتماد به نفس او افزایش پیدا می‌کند. کمک کردن در کارهای خانه، یکی از راه‌های تقویت اعتماد به نفس کودکان است.
تقویت حس مسئولیت‌پذیری:وقتی کودکی مسئولیت انجام کاری را بر عهده می‌گیرد، حس مسئولیت‌پذیری او تقویت می‌شود. کمک کردن در کارهای خانه، می‌تواند به کودک کمک کند تا یاد بگیرد که چگونه مسئولیت‌های خود را به خوبی انجام دهد.
آموزش مهارت‌های زندگی:کمک کردن در کارهای خانه، به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های زندگی مختلفی را یاد بگیرد. این مهارت‌ها شامل مهارت‌های حل مسئله، مهارت‌های ارتباطی، و مهارت‌های سازماندهی می‌شوند.
درک ارزش کار:وقتی کودکی در انجام کارهای خانه کمک می‌کند، ارزش کار را یاد می‌گیرد. این امر، به او کمک می‌کند تا در بزرگسالی نیز فردی فعال و پرتلاش باشد.
ایجاد حس تعلق به خانواده:کمک کردن در کارهای خانه، به کودک کمک می‌کند تا احساس کند عضوی مهم از خانواده است. این امر، باعث تقویت روابط خانوادگی می‌شود.



اهمیت حس کار کردن کودک و کمک کردن در کودکان چیست؟

چگونه حس کار کردن و کمک کردن را در کودکان تقویت کنیم؟
از کودک انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید:انتظارات خود را از کودک با توجه به سن و توانایی‌های او تنظیم کنید.
کودک را برای کمک کردن تشویق کنید:وقتی کودکی در انجام کاری کمک می‌کند، او را تشویق کنید و از او قدردانی کنید.
کارهای خانه را به صورت بازی انجام دهید:کارهای خانه را برای کودک به صورت بازی و سرگرمی درآورید تا او از انجام آن‌ها لذت ببرد.
از کودک بخواهید کارهایی را انجام دهد که دوست دارد:به کودک اجازه دهید کارهایی را انجام دهد که به آن‌ها علاقه دارد.
کودکان از همان سنین کم، تمایل به کمک کردن و مشارکت در فعالیت‌های مختلف دارند. این حس، می‌تواند در رشد و تربیت آن‌ها تأثیرات مثبت زیادی داشته باشد. در این مقاله، به بررسی مهارت کمک کردن در کودکان و روش‌های روانشناسی برای تقویت آن می‌پردازیم.

منبع:مشاوره ازدواج-حس کار کردن در کودکان